Copyright: Wim Zeegers
19 februari 2020
Het zou mooi zijn als we alle benodigde vitaminen en mineralen uit onze voeding konden betrekken, en onze vitamine D van de zon die het hele jaar door met voldoende kracht schijnt. Helaas is dat alles niet het geval, zoals in ‘Stille Slopers’ is beschreven. Dus verschenen er voedingssupplementen op de markt. En die verschillen -net als alle producten- in kwaliteit. Hoe kom je als consument of patiënt er nu achter wat voor jou het beste is?
Dat is best ingewikkeld. Je kunt naar zo’n winkel gaan met schappen vol potjes en doosjes en dan kan de dienstdoende medewerker je misschien iets verder helpen. Je kunt ook op internet gaan zoeken. En eens rondvragen in je familie- vrienden- of kennissen kring. Maar het blijft behelpen. En dan nog. Niet voor niets heb ik in het boek een waarschuwing opgenomen: “Ga nooit op eigen houtje pionieren met voedingssupplementen, zeker niet als je ook -al of niet door een arts voorgeschreven- medicijnen gebruikt en al helemaal niet als medicijnen door meerdere artsen zijn voorgeschreven. Werk samen met een ter zake kundige arts.” Zo’n arts of therapeut kun je bijvoorbeeld vinden op https://avig.nl of https://www.mbog.nl
Het minst terughoudend ben ik over vitamine C. Want wat kan er in het ergste geval gebeuren? Dat je darmen gaan rommelen en je tijdelijk wat dunne ontlasting hebt. Dat is het teken dat je óf heel gevoelig bent voor de betreffende vorm van vitamine C, óf dat je aan je darmtolerantie zit. Dat betekent dat je terug moet schakelen naar minder nemen in één keer en/of meer verdelen over de dag. Het betekent ook, dat als je darmen nog niet gaan rommelen, je lichaam nog wel wat meer vitamine C kan gebruiken.
Vitamine C is een verbinding tussen koolstof, waterstof en zuurstof met de formule C6 H8 O6. En het is goedkoop te maken. Een kilo vitamine C poeder is al te koop voor €30. Dat betekent dat 1 gram €0,03 kost. In een door mij geschreven artikel in het februari 2020 nummer van ‘Spiegelbeeld magazine’ kom ik tot de conclusie dat de gemiddelde mens wel 2000 mg vitamine C per dag kan gebruiken. Dit alles in het besef dat de werkelijke behoefte sterk kan variëren. De kosten zouden dan op €0,06 komen. Zakelijk gezien: dat schiet niet op. Dus wordt er door de industrie naar andere wegen gezocht om een aantrekkelijker product in de markt te zetten: “natuurlijke vitamine C”, als capsule in een potje. Het is een ‘natuurlijk extract’, en daarmee feitelijk ook een synthetisch product. De betreffende capsule bevat 125 mg vitamine C. Om aan 2000 mg te komen, moet je er dus 16 van nemen. Een capsule kost €0,12 – dus bij 16 stuks kom je op €1,94. Ter vergelijking: een vitamine C tablet -1000 mg- van een ander fabrikaat, kost €0,13, dus 2000 mg kost €0,26. Nog een vergelijking met een vitamine C poeder in de niet-zure vorm (natrium ascorbaat). Neem met maatschepje 2000 mg. Dan kom je op een prijs van €0,15. Maar eerlijk is eerlijk, de capsule is weliswaar duurder, maar er zit ook meer in. De leverancier schrijft dat “het extract onder meer rutine (vitamine P), ascorbigen, en choline bevat”. Onduidelijk is hoe essentieel deze stoffen voor een mens zijn.
Sommige therapeuten hebben zich verbonden met een merk. Dat kan vóór- en nadelen hebben. Het voordeel van de kennis, het nadeel van de mogelijke kosten. Over kosten gesproken. Als je lid bent van een patiëntenvereniging, dan kun je gebruik maken van de mogelijkheid om voedingssupplementen te bestellen bij de Roode Roos, waarbij gemiddeld een voordeel van 25 procent kan worden verkregen. Meer informatie: https://www.derooderoos.nl/Info/About
Inmiddels worden er door artsen in Nederland vitamine C infusen gegeven van 10, 25 en 50 gram (10.000, 25.000, en 50.000 milligram). En dat zijn dus ook synthetische producten. En er worden ernstige ziektes mee behandeld en mensenlevens gered (dat laatste is de standaard uitdrukking; het moet eigenlijk zijn ‘verlengd’ in plaats van ‘gered’). In therapeutische zin heb je aan zogenaamde “natuurlijke vitamine C“ dus niet veel als het om ernstige ziekten gaat.
Tenslotte: als je meer van vitamine C wilt weten, dan is het in het Nederlands vertaalde boek van de Amerikaanse arts en advocaat Thomas E. Levy een ‘must’: “Het ongeneeslijke genezen”. Ondertitel: ‘Vitamine C de oplossing voor vele infectieziekten en toxinen’. Hier kun je het boek inkijken: https://www.succesboeken.nl/Inkijken/9789079872473.pdf. Het boek bevat meer dan 1200 wetenschappelijke referenties.
PS: De krant van 18 februari 2020 heeft een rubriek, waar lezers vragen kunnen stellen die door deskundigen worden beantwoord. “Helpt vitamine C tegen verkoudheid of niet?” Het antwoord wordt gegeven door een wetenschapper van Wageningen Universiteit. “Een aantal jaren geleden zijn resultaten van 29 wetenschappelijke studies op een rij gezet waarin het effect van vitamine C op verkoudheid werd onderzocht, in een dosis van minimaal 200 mg per dag”. Tweehonderd milligram. Zo’n lage dosering, dat kun je na het lezen van hoofdstuk 11, 12, 13 en 14 van ‘Stille Slopers’ niet meer serieus nemen. Als je op PubMed gaat zoeken op “vitamin C”, dan kom je (18 februari 2020) op 64.257 wetenschappelijke studies. Daarin kun je die 29 van pas komende onderzoeken wel vinden. Want wat wil je aantonen? Dat het niet of nauwelijks werkt. En dat lukt bij slechts 200 mg feilloos. Lees deze column voor een meer realistische kijk op de materie: https://stilleslopers.nl/bescherming-tegen-het-coronavirus/